آدم ِ ساده را ملخ خورده
هرکه افتاده را ملخ خورده
به مترسک بگو خیالش تخت!
آدمیزاده را ملخ خورده
هرچه انگور بود آفت داشت
ساقیا ! باده را ملخ خورده
موسم سرکشی سگ ها وُ
تخم ِ قلاده را ملخ خورده
تا از این سجده ها بلند شویم
گل سجاده را ملخ خورده
بعد برگردی و ببینی که
همه جاده را ملخ خورده
